Omawiany przypadek dotyczy dziewczynki z diagnozą spektrum autyzmu, która w momencie wykonania badań miała 2 i pół roku. Dziecko prezentowało szereg zaburzeń rozwojowych, od braku kontaktu wzrokowego, obecnych nadwrażliwości sensorycznych, nadpobudliwości po ignorowanie otoczenia i brak jakiejkolwiek komunikacji.
Po rozmowie z mamą dziecka zaproponowaliśmy wykonanie następujących badań:
- Badanie opiatowe, aby sprawdzić czy oba białka: gluten i kazeina są w wystarczająco rozkładane przez enzym DPPIV
- Badanie nadwrażliwości pokarmowych typu IgG 4 w zakresie podstawowym (68 pokarmów).
- Badanie D-Arabinitolu – aby ocenić , czy nie mamy do czynienia z przerostem grzybów w jelitach.
- Badanie Bazowe Jelit Profil Stres
Uzyskaliśmy następujące wyniki badań u dziecka:
Opiaty – wynik wyraźnie wskazał na problem z rozkładem kazeiny.
Wynik nadwrażliwości IgG4 – nie wskazywał aby wśród wszystkich grup żywności i badanych pokarmów – jest pokarm, który wywołuje reakcję układu immunologicznego.
D-Arabinitol – otrzymaliśmy wynik w górnej granicy normy.
Badanie układu pokarmowego z próbki kału dało nam szereg równie ważnych informacji:
- W bakteriologii, można zauważyć lekki przerost E. Coli. Jest to bakteria immunogenna ale jednocześnie w przeroście staje się bakterią patogenną, gnilną.
- Druga bakteria immunogenna Enterococcus – w wyraźnym deficycie. Przy tak dużym deficycie, warto zadbać o jej uzupełnienie aby w większym stopniu uzyskać dobry balans w mikrobiomie jelitowym.
- Bakterie kwasu mlekowego/immunogenne – również w deficycie, zarówno Bifidobacterium, jak i Lactobacillus.
- Bardzo niepokojącą informacją był znaczący wzrost bakterii Clostridium. Jest to parametr ogólny, a więc nie mamy informacji czy są to zwykłe czy patogenne Clostridie. Niemniej jednak ich znaczny przerost, może być problemem dla mikrobiomu jelitowego.
Analiza mykologiczna kału wykluczyła pleśnie – co było bardzo dobrą informacją.
Parametr mykologiczny – był normie, niemniej jednak, bardziej wiążącą informacją o udziale grzybów w mikrobiomie jest dla nas jednak badanie ich metabolitów (D-Arabinitol), ponieważ w danej, pojedynczej próbce kału mogłyby się po prostu nie znaleźć.
- Odczyn pH kału – był lekko podwyższony czyli bardziej zasadowy, co przełożyło się na mniej skuteczne działanie enzymów trawiennych.
- Obrazem tego jest panel resztek pokarmowych, w którym wyraźnie widać problem ze strawieniem tłuszczu oraz cukrów (cukrów, laktozy, fruktozy lub węglowodanów).
- Dobrą informacją była zachowana prawidłowa zewnątrzwydzielnicza funkcja trzustki.
- Problemem, nieobecność w tej próbce kwasów żółciowych (barwa kału pomarańczowa zamiast koloru ciemnobrązowego).
- W zakresie wykonanego badania są oznaczane dwa markery zapalne. Kalprotektyna jako główny marker zapalny w wyniku – w górnej granicy normy (ważne: obowiązują normy dla wieku) oraz alfa-1-antytrypsyna (marker zależny często od udziału alergii, nadwrażliwości czy też pasożytów) w otrzymanym wyniku – podwyższona
- Immunologia jelita (obrona jelitowa) – wynik mieścił się w normie
- Markery nieszczelności jelitowej:
Zonulina – w uzyskanym wyniku – znacząco podwyższona
Histamina – wynik w normie.
Po zebraniu dokładnego wywiadu i analizie dodatkowych badań laboratoryjnych, ustaliliśmy plan terapii, zaczynając od przeprowadzenia interwencji dietetycznych.
Podjęte działania miały na celu eliminację z diety czynników drażniących śluzówkę jelita, ze szczególnym uwzględnieniem czynnika nietolerowanego – kazeiny oraz czynników prozapalnych, takich jak produkty przetworzone, pszenicę, cukry oraz soję.
Po zmianach w diecie dziecka wprowadzono preparaty mikrobiologiczne uzupełniające deficyty zarówno bakterii kwasu mlekowego (Bifidobacterium, Lactobacillus) razem z prebiotykiem oraz bakterię immunogenną Enterococcus.
Następnie do suplementacji dodano bezpieczną formę witaminy C, która w naturalny sposób regulowała pasaż jelitowy i była jako antyoksydant wystarczającym zabezpieczeniem przy zastosowaniu specjalnej formy lecytyny, która w znaczący sposób zredukowała stan zapalny i uszczelniła śluzówkę jelita.
Dopiero jako ostatni element terapii wprowadzono środki botaniczne, które miały na celu redukcję szczepu Clostridium oraz grzybów z rodziny Candida albicans.
Kolejność działań ma tu bardzo duże znaczenie i potwierdza znany nam fakt, że oprócz dobrze dobranych środków, bardzo ważna jest kolejność proponowanych działań.
Wyniki terapii
Po około 8 miesiącach terapii w badaniu kontrolnym uzyskaliśmy następujące wyniki:
1/ Wzrósł poziom bakterii Enterococcus do dolnej granicy normy.
2/ Również bakterie kwasu mlekowego wzrosły do poziomu normy.
3/ Uzyskaliśmy redukcję szczepu Clostridium do bezpiecznego poziomu normy.
4/ W obrazie fizykochemicznym kału , zmienił się kolor kału , pojawiły się w granicy normy kwasy żółciowe.
Konsystencja pozostała w dalszym ciągu nieprawidłowa – papkowata.
5/ Odczyn pH uległ normalizacji , wartość w zakresie normy.
6/ Znacząco poprawiły się parametry trawienia, obecnie mieszczą się w granicach przyjętej normy.
7/ Zarówno kalprotektyna jak i alfa-1-antytrypsyna – również uległy obniżeniu i oba markery zapalne są w normie.
8/ Sekretoryczne IgA nieznacznie zostało zaktywizowane w granicach normy.
9/ Zonulina – pozostała podwyższona, niemniej jednak uległa niewielkiej redukcji.
Uzyskana poprawa w aspektach rozwojowych dziecka:
- zmniejszona nadpobudliwość
- lepsza koncentracja
- większe zainteresowanie otaczająca rzeczywistością
- szybsze zasypianie.
Dziecko kontynuuje obecnie terapię ułożoną na podstawie dalszych wyników badań.
Po trzech latach od rozpoczęcia terapii wynik opiatów uległ normalizacji, wzrósł poziom enzymu DPPIV.